Έλιές Θρούμπες συγκομιδή και επεξεργασία
11 Ιανουαρίου, 2021
Από τους αρχαίους Κίκονες των ομηρικών επών, μέχρι το σήμερα, η περιοχή της αρχαίας Μαρώνειας στη σημερινή περιφέρεια της Ροδόπης, αποτέλεσε έναν τόπο με έντονη ιστορική αναφορά. Τόσο στα μυθολογικά και ιστορικά δεδομένα, όσο και στη χαρακτηριστική ταυτότητα των γεωργικών προϊόντων της περιοχής, υπάρχει πάντοτε κάτι το αξιοσημείωτο. Έτσι, με μια πρώτη ματιά, στον χώρο οπού ακόμη και σήμερα βρίσκεται το αρχαίο θέατρο της Μαρώνειας, δεν είναι τυχαίο πως το κυρίαρχο δέντρο που εντοπίζουμε είναι η Ελιά. Πώς όμως βρέθηκε εκεί και πώς οι ιδιαίτερες συνθήκες της γεωγραφίας και του κλίματος την καθόρισαν;
Ακόμη κι αν μοιάζει να μην υπάρχει άμεση σύνδεση με κάποια γειτονική περιοχή, οπού η ελιά είναι εξαιρετικά διαδομένη στην καλλιέργειά της, η Μαρώνεια φημίζεται για την τοπική ποικιλία της, η οποία παραμένει μία από τις πιο χαρακτηριστικές, αλλά και πιο σπάνιες στη βόρεια Ελλάδα, λόγω του ειδικού μικροκλίματος στο οποίο ευδοκιμεί αποκλειστικά.
Στάθηκε κυρίαρχη και ευδοκίμησε από τους αρχαίους χρόνους στην περιοχή, ενώ προσαρμόστηκε πλήρως στις ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες. Αξίζει να σημειώσουμε πως η ελιά της Μαρώνειας είναι ικανή να αντέξει ακόμη και σε συνθήκες παγετού, ενώ είναι εξαιρετικά ανθεκτική σε εξωτερικούς παράγοντες.
Έτσι, το παραθαλάσσιο, αλλά σκληρό κλίμα, το έδαφος, και η μεγάλη διαφορά στις θερμοκρασίες μεταξύ Χειμώνα και Καλοκαιριού, είναι τα βασικά στοιχεία που διαμορφώνουν τον μοναδικό χαρακτήρα του καρπού της. Ενός καρπού που προορίζεται τόσο για βρώση, όσο και για παραγωγή ελαιολάδου.
Ποιά όμως είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της ιδιαίτερης ποικιλίας ελιάς; Ο ολοστρόγγυλος, μεσαίου μεγέθους καρπός τους, με κυρίαρχο κατά 60% χρώμα το κιτρινοπράσινο, διαθέτει γεμάτο, πλούσιο σώμα και απόλυτη γλυκόπικρη ισορροπία στη γεύση. Επιπλέον, το άρωμα του έλαιου που περιέχει, είναι ιδιαίτερα πλούσιο, χάρη στην υψηλή περιεκτικότητα σε φυσικές φαινόλες.
Η συγκομιδή της ελιάς Μαρώνειας πραγματοποιείται μέσα στο χρονικό διάστημα του τέλους Οκτωβρίου και των αρχών Νοεμβρίου, όταν και ο καρπός της παίρνει το τελικό κιτρινοπράσινο ή ιώδες χρώμα του.
